Ga naar de inhoud

Hoe daag je het ambtelijk apparaat uit om domeinoverstijgend te financieren? Hoe laat je goede voorbeelden zien en profileer je jezelf als organisatie? De Academie voor Beeldvorming deelt deze zoektocht met de Gemeente ‘s-Hertogenbosch. Artistiek leider Malou van Doormaal hield een betoog tijdens de inspraakavond bij de gemeenteraad op 12 oktober 2020.

Vier jaar geleden stonden wij ook op deze plek. Om een iets andere reden, want toen was de Academie voor Beeldvorming niét meer opgenomen in de Bossche Culturele Basis. Nu staan we wél weer genoemd en daar zijn we dankbaar voor. Het betekent veel dat onze werkwijze wordt gezien én gewaardeerd. Dankjewel!

In de tussenliggende jaren hebben we hard gewerkt aan kunstproducties met maatschappelijke impact. Want dat is wat we doen: kunst gebruiken om te leren van de vraagstukken die in onze samenleving spelen. En hoe urgenter een vraag, hoe meer spanning dat met zich meebrengt. Kunst biedt dan ruimte voor verhalen en zorgt voor wezenlijk contact tussen verschillende soorten mensen.

En dat is waarom wij graag wilden inspreken. Dit contact heeft niet alleen zijn weerslag op cultureel vlak, maar ook op het gebied van welzijn, wonen, bewegen, hoe mensen samenwerken, hoe mensen leven, hoe we met elkaar omgaan. De impact is breed, de financiering zou ook zo georganiseerd moeten worden.

Een voorbeeld: U kent ons misschien van Lang Leve…! Daarin onderzoeken we hoe ‘s-Hertogenbosch een stad kan zijn waarin je goed oud kan worden. Dit doen we in samenwerking met een breed netwerk van ouderen, zorginstelling, met Farent en Huis73, het Jeroen Bosch Ziekenhuis, Dansnest, verschillende fotografen en culturele partners uit de stad. Belangrijk is daarin dat we een koppeling maken tussen kunst en cultuurparticipatie en eenzaamheidspreventie.

We hebben dit artistiek actieonderzoek kunnen realiseren op een bijzondere manier. Namelijk in nauwe samenwerking met ambtenaren van de afdeling cultuur én maatschappelijke ontwikkeling. Sterker nog, deze twee afdelingen hebben dit gezamenlijk gefinancierd.

Daardoor hebben we in juni met Lang Leve…! midden in de lockdown, een coronaproof programma op Zuid kunnen organiseren. Super lastig onder die omstandigheden! Maar de koppeling tussen deze twee ambtelijke afdeling heeft ervoor gezorgd dat we het niet kónden uitstellen. Want ouderen vereenzamen en kunst en cultuur heeft de potentie om voor positiviteit te zorgen. Dan moet je wel! Ook nu, tijdens de voorbereiding van Lang Leve…! in de Schutskamp, merken we dat het tien keer zo hard werken is, maar dat de noodzaak niet is verdwenen.

De waarde van zo’n samenwerking wordt dan zichtbaar. En dat is wat we veel meer zouden willen zien. Want we merken dat aan de voorkant, bij ambtenaren en in het werkveld, dat mensen vaak dezelfde dingen willen, maar dat het aan de achterkant, als het gaat over het financiële systematiek, lastig is om gezamenlijk op te trekken.

Heel concreet merken we dit in bijvoorbeeld de voorbereiding van All Inclusive. Dit is een actieonderzoek dat gaat over de vraag: hoe kun je ‘thuisvoelen’ organiseren? Want sommige groepen voelen zich wél thuis in ‘s-Hertogenbosch, en anderen niet. Hoe kan de kennis en ervaring met elkaar gedeeld worden via artistieke producties? Hiervoor zijn we in gesprek met de afdelingen cultuur en diversiteit en inclusie. Maar dan blijkt een simpel willen niet genoeg…

Dat is de reden waarom we inspreken. Want een structurele financiële basis vanuit cultuur helpt ons enerzijds om onszelf steviger te positioneren, dus dank daarvoor! Anderzijds zien we ook een uitdaging. Want hoe kunnen we domeinoverstijgende kwaliteit kunst en cutuur ook écht inzetten in de stad? Hoe kunnen we elkaar aanjagen? Op projectbasis lukt dat zo af en toe, maar kan ook dat structureel?

Mijn vraag aan u: hoe kunnen we de komende vier jaar gebruiken om domeinoverstijgende financiering meer vanzelfsprekend te maken?

Bedankt voor uw aandacht!